W miejscach gdzie swoim zasięgiem nie obejmuje sieć kanalizacji sanitarnej, aby wyeliminować drogie użytkowania szamb, coraz popularniejsze stają się przydomowe oczyszczalnie ścieków.
Głównym problem, który może uniemożliwić a na pewno utrudnić montaż przydomowej oczyszczalni ścieków są płytko występujące wody gruntowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pomiędzy ułożoną instalacją a poziomem wód podziemnych musi być conajmniej 150 cm gruntu o dobrej przepuszczalności.
Drugą nie mniej ważną informację, którą dostarczają wykonane przez naszą firmę geologiczną wiercenia są parametry przepuszczalności gruntów, przedstawiane zgodnie z „Hydrogeologią ogólną” Z. Pazdro, B. Kozerski.
W przypadku gdy podłożu stwierdzimy utwory półprzepuszczalne (gliny, namułu, iły) lub też utwory słaboprzepuszczalne (piaski pylaste, piaski gliniaste) sugerujemy, aby w miejscu montażu POŚ wykonać wymiany gruntów na taki który posiada lepsze właściowści filtracyjne.
Bardzo specyficznym gruntem, który nierzadko występuje w małopolsce są lessy. Less jest gruntem spoistym – pylastym, który posiada coprawda średnie właściwości przepuszczalne, jednak jego długotrwałe nawadnianie może skutkować obniżeniem nośności podłoża.
W zależności od warunków gruntowo-wodnych jakie zostaną stwierdzone w podłożu rozróżniamy nastepujące typy przydomowych oczyszczalni ścieków:
- drenaż rozsączający,
- filtr piaskowy,
- filtr gruntowo-roślinny,
- złoże biologiczne,
- zbiornik z osadem czynnym.
Przed wyborem konkretnej lokalizacji przydomowej oczyszczalni ścieków należy wziąć pod uwagę następujące odległości:
- od najbliższej studni – 30,0 m
- od najbliższego budynku – 3,0 m
- od najbliższego drzewa lub dużego krzewu – 3,0 m
- od granicy posesji – 2,0 m
Inwestor planujacy montaż przydomowej oczyszczalni ścieków, może wstępnie, we własnym zakresie sprawdzić przepuszczalność gruntu, wykonując test perkolacyjny, składający się z następujących czynności:
- Wykonujemy wykop o głębokości na jakiej będzie zamontowany projektowany drenaż.
- Następnie na dnie wykopu robimy dołek o wymiarach 30 cm na 30 cm i głebokości około 15 cm.
- Kolejną czynnością jest nawilżenie gruntu poprzez wlanie do otworu kilku wiader wody wody w celu nasycenia wodą gruntu.
- Dopiero teraz przechodzimy do przedmiotowego testu perkolacyjnego. Zalewamy wodą dołek 12,5 litrami wody, tak aby wysokość słupa wody wynosiła 13,9 cm i mierzymy czas jaki jest potrzebny na obniżenie się poziomu wody o 1 cm lub wchłonięcie się całej objętości wody. W zależności od pomierzonych wartości, klasyfikujemy grunt do odpowiedniej klasy przepuszczalności.