Usługi wiercenia

Wiercenia mechaniczne - rdzeniowane

Zdarza się niekiedy, że wszystkimi powyższymi metodami wierceń nie jesteśmy w stanie wykonać planowanego otworu badawczego. Sytuacja taka ma najczęściej miejsce kiedy musimy przeprowadzić wiercenia w litej skale. Jedynym sposobem osiągnięcia wymaganej przez Zleceniodawcę głębokości jest użycie wiertnicy mechanicznej przystosowanej do wierceń rdzeniowanych. Metoda ta pozwala na uzyskanie próbki w nienaruszonym stanie, co umożliwia kompleksowe określenie jaj parametrów fizyko-mechanicznych.

Wiercenia mechaniczne sznekiem - świdrem

W przypadku kiedy mamy wykonać wiercenia których głębokość przekracza 13,0 metrów, wykorzystujemy w tym celu wiertnicę mechaniczną. Zainstalowane na podwoziu samochodu terenowego urządzenie z niezależnym napędem hydraulicznym jest w stanie osiągnąć głębokość otworu 30,0 metrów. Do wierceń najczęściej wykorzystujemy świdry ślimakowe – szneki, którymi w krokach co 1,5 metra osiągamy wymagany poziom rozpoznania gruntowego.

Wiercenia ręczne

wiercenia ręczne

Najprostszy sprzęt którego używamy do wykonywania otworów badawczych jest ręczny zestaw wiertniczny firmy Eijkelakmp. Mimo swej prostoty, posiada on masę zalet: jest lekki i nie zajmuje dużo miejsca, więc przenoszenie go na większe odległości nie sprawia żadnych problemów. Zazwyczaj korzystamy z niego w celu wykonania płytkich odwiertów do głębokości 3,0 – 4,0 metrów w sprzyjających warunkach gruntowo-wodnych. Ograniczenia w jego stosowania to natrafienie na wody gruntowe (nie ma możliwości użytkować go poniżej zwierciadła wód podziemnych) oraz obecność w podłożu większych ziaren żwiru, kamieni lub okruchów skał. Gdy tylko natrafimy na w/w domieszki, niezwłocznie kontynuujemy dalszą pracę używając sprzętu udarowego.

Wiercenia udarowe

Podstawowym sposobem, którym wykonujemy większość prac terenowych są wiercenia udarowe. Z wykorzystaniem młota udarowego – wyburzeniowego Wacker lub Cobra wbijamy stalowe próbniki rdzeniowane o długości 1,0 lub 2,0 metrów. Następnie za pomocą hydraulicznej wyciągarki, wydostajemy z gruntu, wcześniej wbity próbnik. W momencie kiedy próbnik jest już na powierzchni nie pozostaje nam nic innego jak rozpoznanie profilu gruntowego w danym zakresie głębokości. Z wykorzystaniem tej metody wierceń, możemy wykonywać otwory o maksymalnej głębokości 13-15 metrów. Niewątpliwe zalety tego sposobu rozpoznania podłoża to szybkość i w przypadku kiedy jesteśmy w stanie dojechać idealnie na punkt badawczy umiarkowany wysiłek fizyczny.